Ik vind het met de kittens best aardig gaan. 1tje ligt constant aan de tepel en ik heb het gevoel dat hij/zij mooi groeit. 2 andere zijn kleiner maar zien er toch beter uit dan zondag. Alleen de kleinste blijft de kleinste, maar hij/zij heeft wel vechtlust. Hij wil alleen altijd een tepel waar net een ander kitten aanligt. Zelfs als dat kitten loslaat en op zoek gaat naar een andere, moet hij die tepel ook net hebben. Als ik hem voorzichtig bij een lege tepel leg, heeft hij het niet door dat daar ook melk uitkomt, hij moet alleen maar toehappen. Maar dat doet hij dus niet. Met Zahra vind ik het minder gaan. Gisteren is de da hier geweest omdat ze veel bloed verloor. Ze heeft een ab prik gehad, een baarmoedercontractieprik en een batterij aan medicatie. Vanmorgen had ze de hele boel ondergekotst en wilde niet eten. Da is weer geweest, koorts was gestegen en ze heeft weer een ab prik en prik tegen het kotsen gehad. Ik had ondertussen er wel een beetje eten en drinken in kunnen praten. Hij heeft haar buik gevoeld of er misschien toch een kitten was achtergebleven. Hij dacht van niet. Wel was haar blaas erg vol, maar ik zie haar regelmatig naar de bak gaan. Nog meer medicatie gekregen en instant pap-eten voor het geval dat. Kortom, zorgen genoeg hier. Ik loop me suf met lekkere hapjes en drankjes. Het is maar net waar ze trek in heeft of ze het opeet. Een paar uur later kan het dus zijn dat ze wel bouillon lust, maar het bakje van een eerder blijft onaangeroerd. Maak ik verse, dan wil ze wel. Maarja, ik kan niet aan haar zien hoe haar pet staat. Dus ik kom met een heel dienblad boven en duw alles vers onder haar neus en hoop dat er iets bijzit wat ze op dat moment wil. De rest laat ik staan, maar kan ik later op de dag even hard weggooien. Ach, ik ben allang blij dat ze wat eet en dat het erin blijft. Maar die koorts vind ik eng...