Een aantal dagen later bleek dat Isna een groeischijf had gebroken. Aangezien het afgelopen maandag niet beter ging ben ik naar een andere da gegaan. Die heeft een rontgenfoto genomen waaruit dus de breuk bleek en deze besproken met een orthopeed.

Advies: 3 weken benchrust en kijken hoe het heelt. Daarna evt. verder zien of ze misschien een kleine operatie nodig heeft wanneer ze volgroeid is.

Ondertussen zijn we een aantal dagen verder. Het gaat ERG goed met Isna. Ze is al 2 keer uit de bench gebroken. Hoe ze het doet weet ik niet. We hebben een stevige bench met een metalen traliehekdeurtje. Alle knopjes stonden nog op gesloten, maar het deurtje lag tot 2 keer toe er compleet uit. En daar heb je heel veel kracht voor nodig. Ik snap er echt geen hout van.

Vandaag hebben we haar heel even los laten lopen, alleen om te kijken hoe ze haar pootje gebruikt en ze sprintte weg op 4 poten! Ik vind het nog te vroeg haar weer los te laten lopen, ik ben veel te bang dat ze gaat springen. Ergens op zal nog het minste probleem geven, maar ergens af.....
We houden haar dus wel in de bench (zolang ze niet steeds uitbreekt). Mijn vader heeft een wat ruimere kooi gemaakt waarin ze niet kan springen maar waar ze wel wat meer bewegingsruimte heeft. Ik hoop dat ze over een paar dagen zo ver is dat ze daar in ieder geval overdag in kan verblijven. Dan kan ik er ook makkelijker een ander kitten bijzetten zodat ze wat gezelschap heeft. Dat doe ik nu ook wel, maar zodra dat andere kitten gaat huilen, haal ik hem of haar eruit en neem ik Isna zelf maar weer op sleeptouw. Ze vindt het heerlijk meegedragen te worden. Mijn handen liggen wel helemaal open want ze slijt haar nageltjes niet in de bench en het zijn net mesjes. Als ze los wil gebruikt ze ze alle 16. Vanavond toen het bloed me weer over de polsen liep, hebben we ze eindelijk voorzichtig geknipt.


Ze is met het dametje wel hoor. Zeer veel pit en niet stuk te krijgen blijkbaar. Pijn heeft ze volgens mij ook niet meer anders zou ze nooit zo hard wegrennen.

Al met al positief nieuws dus. Het zal me niets verbazen wanneer alles gewoon heel netjes geneest zonder enige verdere behandeling en dan zal waarschijnlijk haar dijbeenkopje ook goed meegroeien. Wat de fokster van onze poes ook nog zei, is dat er natuurlijk vaker kittens vallen en niet iedereen laat een rontgenfoto maken. Dit soort kwetsuren zullen dus vaker voorkomen dan bekend is en meestal geneest het gelukkig allemaal goed en heb je nooit geweten wat er precies aan de hand is geweest. Isna haar geluk is dat de breuk mooi dicht op elkaar ligt. Ik geef haar extra babykittenmelk voor de kalk wat heling bespoedigt.