Gisteren, dom dom dom, hebben we het hengeltje met muisje niet opgeborgen in het laatje waar hij hoort en Zahra hem niet kan vinden maar in de drukte van mijn zoon's partijtje, hem op mijn dressoir laten liggen. Tot gisteren kwam Zahra dus ook niet op het dressoir. Tot gisteren dus...

Vandaag is alles anders. Het hengeltje was ontdekt. Het dressoir tegelijkertijd:
*mijn laptop die daar staat wordt gebruikt als buikwarmer,
*mijn rommeltjes die daar allemaal liggen worden door de hele kamer gemept,
*mijn belangrijke papieren zijn opeens heerlijk doorscheurmateriaal,
*mijn zelf opgekweekte plant die er bovenop staat wordt met pot en al in tweeën op de grond gesmeten,
*de kaarsenkandelaars rollen zo geweldig wanneer je er met je pootje tegenaan tikt,
*het dressoirdeksel is een leuke schommel die Zahra zo leuk door de kamer laat zwiepen wanneer het met een klap neerkomt...