nog 3 weken te gaan...
een jongen?
een meisje?
|
|
nog 3 weken te gaan... |
|
|
een jongen?
|
|
|
|
|
een meisje?
|
 een jongen! |
 |
|
 |
|
Het verhaal achter Jem's geboortekaartje:
|
|
In 1983/1984 kwamen Tim en Ilona naast elkaar te zitten in 4 VWO op een middelbare school in Zeist. Toen werden zij al straalverliefd op elkaar, maar geen van beiden durfden dat aan elkaar kenbaar te maken. Ze hebben dat jaar dus als zeer goede vrienden doorgebracht, met veel lol en plezier maar niets meer. Bij een poëzie project van het vak Nederlands moest iedereen een gedichtje schrijven of een tekening maken bij een door een andere leerling geschreven gedicht. Alle gedichten zouden daarna in een boekje met beperkte oplage gebundeld worden. Ilona schreef toen het bovenstaande gedicht en Tim zag er wel wat in om daar een tekening bij te maken. Geen van beiden kon vermoeden dat beiden de tekening en het gedicht met de ander in gedachten maakte. Zo gezegd, zo gedaan. Het boekje heeft Ilona altijd bewaard....
Na een fijn jaar samen, werd Tim van school gestuurd en was Ilona lang stilletjes ontroostbaar. Ze hebben elkaar nog een paar keer gezien, maar het contact verwaterde. In de jaren daarna bleef er niet meer dan een speciaal plekje in elkaars hart voor de ander en soms deed zich de gelegenheid voor dat ze elkaar tegenkwamen. Maar altijd met anderen erbij: op een feestje, een diploma uitreiking van oude bekenden, of een visite aan gemeenschappelijke vrienden van vroeger. Beiden waren ondertussen ook verwikkeld in langdurige relaties en alle consequenties die daarbij hoorden. Begin 1993 hoorde Ilona via via dat Tim ook in Amsterdam was komen wonen. Ze heeft de stoute schoenen aangetrokken en een afspraak gemaakt. Het werd een gezellige avond maar nog steeds geen woord over de vroegere verliefdheid die door het weerzien weer aangewakkerd werd. Allebei zaten nog steeds vast in relaties die op hun einde liepen, dus stof genoeg om daarover te praten i.p.v. over gevoelens van vroeger. Aan het einde van de avond is ieder dus keurig in het eigen bed terecht gekomen. Een half jaar later, bij de volgende afspraak was de situatie lichtelijk anders. Ilona was weer single en Tim was verwikkeld in een vakantieliefde waar, naar eigen zeggen, weinig toekomst in zat. Na een flinke fles rode migraine-wijn kwam het hoge woord er eindelijk uit! Het werd een zeer verhelderende avond en nacht en eigenlijk kunnen we wel stellen dat Ilona na die avond is ingetrokken om er nooit meer weg te gaan. |
 |
